Jesienne rozstania
Ponad miastem, ponad polem
Klucz żurawi leci.
Głośno wrzeszczą, piszczą w dali,
Opuszczają dzieci.
Puste pola zostawiacie
I puste doliny,
Gdzie przez lato żyłyście,
Gdzie rosły maliny.
Gdzie żab było pod dostatkiem
I ślimaków chmary,
Teraz tylko cisza wokół
I mgły gęste opary.
Hej, żurawie! Hej, bociany!
Natychmiast wracajcie!
Chcemy z Wami dłużej bywać,
Chcemy ciągle Was podziwiać!
Zostawiacie tu nas samych
Na tę śnieżną zimę,
Smutno będzie w te wieczory
Bez śpiewu w dolinie.
Drogie Dzieci, zaczekajcie,
Powrócimy wiosną!
Zaśpiewamy znów na niebie
Naszą pieśń radosną.
Usiądziemy w naszych gniazdach
Jak w domu u mamy.
Opowiemy Wam, jak w świecie
Tęsknimy za Wami.
Katarzyna Hadała, kl. VI
JASKÓŁKA
Ta jaskółka
Taka mała
Już się z nami pożegnała
Podwórze i sad obleciała
Do ogrodu po ostatnie meszki zawitała
Na chwilę
Na trochę
Ta jaskółka
Taka mała
W daleką podróż się wybrała
Odległe kraje
rozległe morza
przejrzyste przestworza
odwiedzała
Ta jaskółka
Taka mała
Gdy nad morzem już leciała
Skrzydłem do mnie pomachała
Ta jaskółka taka mała
A ja tęsknię
Czekam i nie wiem
Czy wróci
Maja Dzierlatka, kl. V
ODLOTY I POWROTY
Ptaki są różne
Czarne, białe
Siwe, nawet niebieskie
Każdy ptak jest inny
I to jest w nich najpiękniejsze
Ptaki przylatują
Kiedy robi się ciepło
Odlatują
Gdy jesień zaczyna swe panowanie
Odlatują
Choć nie wszystkie
Odlatują
Lecz zawsze wracają
Wiedzą
Że ludzie na nie czekają
Patrzą w niebo i chmury
Ptaków wyglądają
I wreszcie jest
Ta pierwsza jaskółka
Która wiosny nie czyni
Ale daje radość i nadzieję
Julia Łuszczak, kl. VI
ODLATUJĄCE PTAKI
I nastał czas jesieni
Drzewa kolorowe
Zaplątane w babie lato
Ptaki gromadzą się na łąkach
Gwizd
Klekotanie
Ćwierkanie
Czas im lecieć za ciepłe morze
Po długiej zimie powrócą
Ćwierkaniem nas obudzą
Czekamy
Zuzanna Brodzik, kl. VI
JESIENNE ROZSTANIA
Jesienią wszystko się zmienia
Liście spadają z drzew
Trawa obumiera
Jest pochmurnie i deszczowo
Już nie jest kolorowo
Wszystkie ptaki odlatują
Miejsc na zimę poszukują
A my zostajemy sami
Opuszczeni, porzuceni
Na ptaki czekamy
One do nas wrócą
One nas nie porzucą
Wniosą w nasze życie
Śpiew, spokój i uśmiech
Jak dobrze, że są
Jak dobrze, że znowu są
Karolina Czarnota, kl. V
Jesienne rozstania
Rozstania i powroty
Jak ptaki
Które opuszczają
Swój dom i świat
Coś je wzywa
Przyciąga i kusi
Coś je gna
Rozstania i powroty
Jak ptaki
Które tęsknią i cierpią
Że aż boli
Pragną wrócić
Do swojego domu i świata
Czekają na właściwą porę
Rozstania i powroty
Ptaki wracają
Znowu mają swój dom i świat
Są szczęśliwe
Że coś je wezwało
A Ty?
Czy wiosną odnajdziesz siebie?
Urszula Konieczka
Jak ptaki
Na skrzydłach jesieni
Która przyszła i czeka
Odchodzi Twoje szczęście
Nie goń go jak ptak
I ptakom podobni
Nie szukaj
Poczekaj
Ta wędrówka
Ku południowemu słońcu
Na nowo wzniesie
Dom Twego serca i ciepłych dłoni
Ramiona jak skrzydła
Otaczają, chronią i grzeją
A pióra?
Wrócisz
Wrócisz jak ptak do gniazda
Będziesz sową tego domu
Papugą lub pawiem
To od Ciebie zależy
Które pióra wybierzesz
Urszula Konieczka
Czy tak?
Ja – ptak XXI wieku
Odlatuję i nie wiem
Czy wrócę
Czy wiosna powita mnie
Czystym powietrzem
Przejrzystą wodą
Soczystą zielenią
Czy będą jeszcze drzewa – mój dom i moja twierdza
Czy będzie słońce – życie i ciepło
Czy na taki świat powołać młode życie
Czy Ziemia
Jeszcze na mnie czeka
Chcę wierzyć
Że tak
Urszula Konieczka
Wyliczanka
Jeden – dwa, jeden – dwa,
Jesień swoje prawa ma.
Trzy i cztery, trzy i cztery,
Jesień dziwne ma maniery.
Pięć i sześć, pięć i sześć,
Ptakom podziw chciałbym nieść.
Siedem – osiem, siedem – osiem,
Gdzie te ptaki ciągle nosi?
Dziewięć – dziesięć, dziewięć – dziesięć,
Kiedy wiosna je przyniesie?
Jedenaście – powiem tak:
Tu pasuje każdy ptak.
O dwunastu nie myślałam,
Być z ptakami bardzo chciałam,
Zaś trzynastka pecha niesie,
Odlatują, bo jest wrzesień.
Urszula Konieczka