Święto zostało ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych rezolucją z dn. 22 grudnia 1992 roku. Obchodzone jest corocznie 22 marca. Celem było uświadomienie światu i ludziom, jak ogromne jest znaczenie wody w przyrodzie i jej ochrona.

 Woda to związek chemiczny o wzorze H2O, występujący w warunkach standardowych w stanie ciekłym. W stanie gazowym wodę określa się mianem pary wodnej, a w stałym stanie skupienia – lodem. Ta przezroczysta ciecz nie ma koloru, zapach ani smaku.

 Woda towarzyszy życiu ludzi od zawsze, nie jest więc niczym dziwnym, że i przysłowia ludowe mówiące o wodzie też były zawsze blisko nich. Oto kilka przykładowych przysłów:

- Chleb i woda – nie ma głoda.

- Cicha woda brzegi rwie.

- Człowiek bez swobody jak ryba bez wody.

- Dopóty dzban wodę nosi, dopóki ucho mu się nie urwie.

- Kropla drąży kamień nie siłą, lecz częstym kapaniem.

- W górach początek wody, a koniec chleba.

- Wtedy się wodę szanuje, kiedy jej w studni brakuje.

- Nie można wejść dwa razy do tej samej wody.

- Małe źródła tworzą wielkie wody.

 Bez wątpienia woda kranowa, mineralna i źródlana to najpopularniejsze rodzaje wody, z którymi się spotykamy. Mineralna i źródlana sprzedawane są w postaci butelkowanej. Obie są czerpane z podziemnych zbiorników, z tym że woda mineralna pobierana jest z głębszych warstw powłoki ziemskiej niż woda źródlana.

 O wodzie pisali także wielcy ludzie kultury. Poniżej tylko niewielka próbka tej tematyki:

- „Ażeby po nas zostały jedynie ślady na piasku i kręgi na wodzie”. (Leopold Staff)

- „Bądź niczym bijące źródło, a nie jak staw, w którym zawsze stoi ta sama woda”. ( Paulo Coelho)

- „Początkiem wszechrzeczy jest woda”. ( Tales z Miletu)

 Powstają teksty, które mówią o wodzie w sposób mniej lub bardziej artystyczny, mają za zadanie dotrzeć do różnego odbiorcy i do różnego poziomu percepcji. Poniżej próbka takiej twórczości.

WODA

Wodo nasza wodo bystra
Gdzie się rodzisz skąd wypływasz
Krystaliczna słodka czysta
Jakie w sobie skarby skrywasz .

Z głębi ziemi źródłem tryśniesz
I popłyniesz jak żaglówka
W słońcu okiem srebrnym błyśniesz
Tak się zacznie twa wędrówka.

Spragnionemu dasz się kochać
A z brudnego zmyjesz trudy
Dasz powody żeby szlochać
Na ugorze zmiękczysz grudy.

Wodo nasza wodo zdrowa
Tyś motywem na obrazy
Ciebie nigdzie się nie schowa
Jesteś życiem dla oazy .

Białe złoto skarb natury
Choć Cię dużo tu za mało
Napój lasy napój góry
Żeby cię nie brakowało.

                       Lech Kamiński

Tekst o wodzie napisała również nasza wielka polska Noblistka Wisława Szymborska.

 

Woda

Kropla deszczu mi spadła na rękę,
utoczona z Gangesu i Nilu,

z wniebowziętego szronu na wąsikach foki,
z wody rozbitych dzbanów w miastach Ys i Tyr.

Na moim wskazującym palcu
Morze Kaspijskie jest morzem otwartym

a Pacyfik potulnie wpływa do Rudawy
tej samej, co fruwała chmurką nad Paryżem

w roku siedemset sześćdziesiątym czwartym
siódmego maja o trzeciej nad ranem.

Nie starczy ust do wymówienia
przelotnych imion twoich, wodo.

Musiałbym cię nazwać we wszystkich językach
wypowiadając naraz wszystkie samogłoski

i jednocześnie milczeć - dla jeziora,
które nie doczekało jakiejkolwiek nazwy

i nie ma go na ziemi - jako i na niebie
gwiazdy odbitej w nim.

Ktoś tonął, ktoś o ciebie wołał umierając.
Było to dawno i było to wczoraj.

Domy gasiłaś, domy porywałaś
jak drzewa, lasy jak miasta.

Byłaś w chrzcielnicach i wannach kurtyzan.
w pocałunkach, całunach.

Gryząc kamienie, karmiąc tęcze.
W pocie i rosie piramid, bzów.

Jakie to lekkie w kropli deszczu.
Jak delikatnie dotyka mnie świat.

Cokolwiek gdziekolwiek kiedykolwiek się działo
spisane jest na wodzie Babel.


Woda to dar, woda to skarb. Musimy o nią dbać, musimy ją szanować, nie możemy marnować. Woda jest nam dana, ale przecież nie na zawsze.



Urszula Konieczka